İlk Sütur Deneyimim | Nasıldı? Yapabildim mi?

Merhaba! Bugün yazmayı çok istediğim bir konuyla buradayım. İlk defa sütur atmış olmanın heyecanıyla hemen bilgisayarın başına geçtim. Tabii makete attım ama bu bile beni heyecanlandırmaya yetti. Buraya acilde ya da ameliyathanede yaşadığım deneyimleri yazdığım günler de gelecek inanıyorum. Şimdi gelelim bu blok gördüğümüz uygulamamıza. Aslında bu sene bu uygulamayı görüyoruz ama sınavda yeterlilik almamız beklenmiyor. Kolay bir uygulama olmadığı için 3.sınıfta tekrar aynı uygulamayı göreceğiz ve o zaman sınavda sorumlu olacağız. Buna rağmen hem hocalarımız hem de biz tekrar göreceğiz gözüyle bakmadan uygulamayı yaptık.

Okula vardığımızda hepimiz uygulamaya girmek için inanılmaz heyecanlıydık. 10 kişi civarındaydık ve 3 hocaya bölündük. Biz 3 kız olduğumuzdan ve az çok elimize iğne-iplik aldığımızdan hoca daha kolay olacağınız söyledi ama çok da aynı olduğunu söyleyemem. Her uygulamada olduğu gibi bu uygulamada da bazı prosedürler ve steril olma durumları var. Bence uygulamanın en zor 2 kısmında biri bu: Sterilliği bozmamak. Bir diğer zor şey de dikiş takımı içinde cerrahi aletlerin isimleri ve tutuşları. Tabiki alışkanlık haline gelince hiç zorlanmadan yapılacak şeyler ama biz ilk defa öğrenince tutuşları oturtmakta biraz zorlandık.

Bu arada ben hiç dikiş atılırken izlemediğim için uyuşturucu nasıl yaraya enjekte ediliyor ya da dikiş iğnesinin şekli nasıl bir fikrim yoktu. Bu uygulamada ilk defa gördüm. Dediğim gibi maket üzerinde olduğu için uygulama konusunda çok zorlanmadık. İlk deneyim tabii biraz yamuk atmış olabiliriz dikişleri. Ama dediğim gbi zamanla (özellikle de acil stajında) yavaş yavaş oturur diye düşünüyorum.

Dikiş attıktan sonra almayı da öğrendik tabiki. ASM stajında izlemiştim dikişlerin alınışını. (ASM stajı ile ilgili yazılara da blogtan ulaşabilirsiniz.) Bu yüzden az çok biliyordum ama yapmak daha başkaymış.

Açıkçası bu tarz uygulamalar tıp okuduğumuzu hatırlatıp teorikten uzaklaşmamızı sağlıyor. En çok da bu yüzden seviyorum sanırım mesleksel becerileri. Ayrıca sınav olmayacağımızı bilince daha çok tadını çıkardık uygulamanın diye düşünüyorum. Dikiş attık, aldık, fotoğraflar çekildik. Bu uygulama ve CPR uygulaması şimdiye kadar en sevdiğim uygulamalardı.

Aşağıya attığım dikişin ve cerrahi aletlerin fotoğraflarını bırakıyorum. Umarım hoşunuza giden ve sizi biraz olsun motive eden bir yazı olmuştur. Blogta görmek istediğiniz konular ve sorularınız için instagramdan bana yazabilirsiniz. Bir dahaki yazıya kadar kendinize iyi bakın. Ve tabiki çalışmalara ara vermeden devam ediyoruz dimi? Şimdilik görüşürüz, hoşçakalın!